Αγαπητή fyllosophie, σχετικά με το εσπευσμένο σχόλιό σας: εξ ου και έγραψα “τύπου cheesecake” και όχι “cheesecake” και πρότεινα τη συνταγή με το γιαούρτι ως εναλλακτική, όχι προς κατάργηση αυτής του άρθρου. Καθένας μας φτιάχνει αυτή που του αρέσει πιο πολύ.
Και κάτι ακόμα για να μην κολλάμε στις λέξεις: η παρασκευή του Philadelphia είναι πολύ πιο κοντά στην παρασκευή του γιαουρτιού απ’ ό,τι του τυριού, γιατί περιλαμβάνει πλήρη ζύμωση λακτικού οξέος (που δίνει αυτή την υπόξινη γεύση όπως και στο γιαούρτι), δεν έχει πυτιά και δεν αφήνεται να ωριμάσει όπως τα “στέρεα τυριά”. Έπειτα προσθέτουν αλάτι και σταθεροποιητικές ουσίες όπως στα επιδόρπια γιαουρτιού.
Κατ’ ουσίαν λοιπόν το philadelphia είναι ένα πηκτό γιαούρτι λιπαρό και νόστιμο όσο το τυρί (33%).
Αν έχετε δίκιο στη λογική σας λοιπόν ο όρος yoghurtcake θα ήταν εξίσου δόκιμος, αλλά δεν θα τον πρότεινα γιατί είναι η παράδοση και η ιστορία του cheesecake που το κάνει cheesecake και όχι η ετυμολογία του.